به یاد دوست عزیزم احسان دهقانی

راستش یک دوست خیلی نزدیک داشتم که به ناگهان از ما جدا شد. اون اولین مشوق من برای شروع آواز بود.ما هروقت جایی با هم بودیم از من می‌خواست آواز استادم آقای علیرضا قربانی رو در سریال شب دهم- همون شوشتری زیبا رو میگم -بخونمش- خیلی جالبه دوستان بدونید همون شعر روهم در مراسم خاکسپاریش خوندم و هم روی سنگ مزارش نوشتن-روحش شاد. 

عکس دوست عزیزم

براتون این شعر زیبا رو به یادگاراز این دوست عزیزم می نویسم:

شعر ازافشین یدالهی

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید ورفت

دیوانه‌ای به دام جنونم کشیدورفت

پس کوچه‌های قلب مرا جستجو نکرد

اما مرا به عمق درونم کشید ورفت

یک آسمان ستاره آتش گرفته را

برالتهاب سردقرونم کشید ورفت

من در سکوت وبغض وشکایت زسرنوشت

خطی بروی بخت نگونم کشید ورفت

تا ازخیال گنگ رهایی رها شوم

بانگی به خواب سکونم کشیدو رفت

شاید به پاس حرمت ویرانه‌های عشق

مرحم به زخم فاجعه گونم کشید ورفت

تا ازحصارحسرت رفتن گذر کنم

رنجی به قدر کوچ کنونم کشید ورفت

دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم

ازخود چه عاشقانه برونم کشید ورفت

 ای دریغا چه گلی ریخت به خاک 

چه بهاری پژمرد 

چه دلی رفت به باد 

چه چراغی افسرد

دوبیتی‌های شیرین

کاش دائم دل ما از تو بلرزد ای عشق
آن دلی کز تو نلرزد، به چه ارزد؟ ای عشق
عماد خراسانی

به نام دوست گشائیم دفتر دل را
به فَرّ عشق فروزان کنیم منزل را
نظام وفا

حاصل عمرم سه سخن بیش نیست
خام بُدَم، پخته شدم، سوختم
مولوی

چنان با نیک و بد سر کن، که بعد از مُردنت عُرفی
مسلمانت به زَمزَم شوید و هندو بسوزاند
عُرفی شیرازی

عدالت کن که در عدل آنچه یکساعت به دست آید
میسّر نیست در هفتاد سال اهل عبادت را
صائب تبریزی

روز شادی همه کس یاد کند از یاران
یار آنست که ما را شب غم یاد کند

خواجوی کرمان

آب حیات من است خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خُرمیست، ما و غم روی دوست
سعدی

رهرو آن نیست که گَه تند و گَهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود

شمع سه گونه کار می آموزم
می گریم و می گدازم و می سوزم
مسعود سعد سلما

شیر عشقیم و به خود پوست بدرّیم ز رَشک
گر دَمی شیرِ فلک بگذرد از بیشۀ ما
وثوق الدول

طاعت از دست نیاید گُنهی باید کرد
در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
نشاط اصفهانی